Osobiście jednak unikałbym kojarzenia Helu z piekłem. Wystarczy, że linia autobusowa jeżdżąca w sezonie po Mierzei ma numer 666, a numer drogi wojewódzkiej prowadzącej przez Mierzeję Helską to sześcian liczby 6. Co prawda jedna z wersji pochodzenia nazwy mówi o piekle, ale zimnym, Wikipedia podaje następujące możliwości pochodzenia nazwy miasta:
W języku staropolskim nazwa Hel oznacza "wydmę, pustkowie, cypel", od której oprócz Helu miała się wywodzić również wcześniejsza nazwa Elbląga - "Helbląg".Wg mnie znaczenie nazwy miasta jest jednak zupełnie inne. Na starych mapach Hel nazywa się Hela, czyli zdrobniale Helena. Imię to można przetłumaczyć jako malowniczy blask Księżyca, czyli Hel oznacza malowniczy blask Księżyca w wodach Zatoki.
Część badaczy wskazuje na jej źródło w językach germańskich. Na holenderskiej mapie z XVII w. cały półwysep nazywany jest Heel. Nazwę swoją zawdzięcza najprawdopodobniej żeglarzom – kupcom dążącym tutejszymi szlakami na tereny Prus (do Truso). Anton Englert – archeolog z Muzeum Łodzi Wikingów w Roskilde (Dania), wyjaśnia pochodzenie nazwy uwarunkowaniami geograficznymi. W języku duńskim bowiem hal oznacza obcas buta (ang. heel), zaś tradycyjne duńskie nazewnictwo żeglugowe często posługiwało się odniesieniami do części ciała – np. nas – nos, hoved – głowa, albue – łokieć.
Według innej teorii nazwa wywodzi się od imienia nordyckiej bogini zaświatów Hel, której miejsce kultowe znajdowało się zapewne na Mierzei Helskiej, bądź od starogermańskiego określenia piekła (heel, kraj bogini Hel), kojarzonego w germańskiej mitologii z zimnem. Uzasadniane jest to panującym na półwyspie klimatem, zimniejszym niż choćby na położonej bardziej na północ Gotlandii.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz